قسمت 1 از 2
اطلاعات قبلی
منبع: کلودیو ونتورینی
عنوان: طراحی و توسعه انبار داده در محیط تعاونی
سخنران: دکتر آندریا ماورینو
گزارشگر: دکتر آنجلو سیرونی
تکههای پایاننامهی کلودیو ونتورینی که توسط آندرهآ مورینو، استاد دانشگاه در دانشگاه، به استفانو فانتین داده شده است. میلان Bicocca، به عنوان یک منبع خواندن و اسناد.
رقابت مشترک: مشکلات فناوری اطلاعات
در یک سناریوی تعاونی، دو یا چند سازمان وجود دارند که در یک رژیم رقابتی در یک بازار خاص فعالیت میکنند و با این حال نیاز به همکاری در برخی از جنبههای کسبوکار دارند. دلایل می تواند متفاوت باشد و به طور گسترده ای توسط تحقیقات در زمینه های اقتصاد، مدیریت سازمان و مدیریت دانش مورد بحث قرار گرفته است.
به طور کلی، یک رابطه همکاری بین بازیگران مختلف می تواند با اراده خود شرکت کنندگان ایجاد شود یا توسط اشخاص ثالث تحمیل شود. در حالت اول، بازیگران در همکاری امکان دستیابی به منافع مشترک را شناسایی میکنند که هیچ یک از آنها نمیتوانند در یک سناریوی کاملاً رقابتی دریافت کنند. به عنوان مثال، تبادل اطلاعات به منظور بهبود کیفیت محصولات یا خدمات ارائه شده است مشتریان. با این حال، در مورد دوم، سناریو بازیگر سومی را در نظر میگیرد که قدرت وادار کردن یا تحریک تبادل اطلاعات بین شرکتکنندگان را دارد. یک مورد معمول این است که برخی از سازمان ها طبق قانون موظف به مشارکت در مکانیزم همکاری هستند.
از نقطه نظر فناوری اطلاعات، رقابت مشترک با این واقعیت مشخص می شود که بازیگران درگیر نیاز به تبادل اطلاعات دارند، بدون اینکه سیستم های اطلاعاتی خود را به طور کامل یکپارچه کنند. این مبادله اطلاعات باید به خوبی کنترل شود، زیرا رقابت مشترک تنها زمانی می تواند سودآور باشد که جنبه مشارکتی رابطه برای همه شرکت کنندگان منفعت داشته باشد و بنابراین مزیت رقابتی برای بازیگران فردی ایجاد نکند. بنابراین مهمترین مشکلات از نقطه نظر توسعه یک سیستم نرم افزاری که این یکپارچگی را در یک محیط تعاونی انجام می دهد به شرح زیر است:
شناسایی اطلاعاتی که باید به اشتراک گذاشته شود درک اینکه کدام اطلاعات باید مبادله شود و بنابراین یکپارچه شود، به طوری که برای کل سازمان های درگیر مفید باشد.
تکنیکهای یکپارچهسازی، تکنیکهای مناسب را برای انجام یکپارچهسازی، هم از نظر فرآیندی که باید دنبال شود و هم از نظر معماریها و سیستمهای قابل استفاده، انتخاب میکنند. این حوزه همچنین شامل مشکلات مربوط به حل تناقضات معنایی احتمالی بین اطلاعات دریافتی از سازمانهای مختلف است.
مقیاس پذیری تعداد سازمان های درگیر در رقابت می تواند به ترتیب ده ها باشد، و در طول زمان تغییر می کند: بنابراین لازم است که معماری به اندازه کافی مقیاس پذیر باشد تا موارد مرتبط اطلاعات را می توان با سادگی نسبی در سیستم ادغام کرد.
انعطاف پذیری ادغام سیستم های اطلاعاتی مختلف این احتمال را افزایش می دهد که حداقل یکی از آنها در کوتاه مدت دچار تغییراتی شود. هر چه سیستمهای اطلاعاتی یکپارچهتر باشند، این احتمال بالاتر است و بیش از همه زمانی که مقدار اطلاعات اشتراکگذاری شده زیاد باشد، مشکلی را نشان میدهد. بنابراین سیستم باید بتواند به سرعت به تغییرات در سیستم های اطلاعاتی یکپارچه مختلف واکنش نشان دهد.
از آژانس اینترنتی آنلاین اطلاعات بیشتری کسب کنید
برای دریافت آخرین مقالات از طریق ایمیل مشترک شوید.