یکپارچه سازی سیستم ها
سیستمهای فعلی، برای اکثریت بزرگ، به بخشهایی تقسیم میشوند که با جنبههای خاصی از زندگی سازمان سروکار دارند: تقریباً همیشه مدیریت، بودجه، بودجه (جنبههای اقتصادی-مالی) و همچنین اجزایی برای پرسنل که شامل تمام جزئیات است. مربوط به شرکت هستند. هر یک از این بخشهای سیستم، به روش خود، عناصر 3 وجهی را ادغام میکند (به عنوان یک قاعده، هر ماژول این کار را متفاوت انجام میدهد).
با تکامل شرکت، با بزرگ شدن و با تغییر ساختار آن، نیاز به سیستم اطلاعاتی پیچیده تر، ادغام سایر سیستم ها احساس می شود. اطلاعات و ماژول های دیگر این نشان می دهد که برای ادغام هایی که واقعاً انجام شده است، پاسخ بسیار کارآمد است. ادغام به طور عمده با ادغام وجوه مختلف در یک سطح انجام می شود پایگاه داده: هر جزء دارای یک پایگاه داده که به جنبه های مختلف اشاره دارد و ما تمام اطلاعات آن را یکپارچه می کنیم پایگاه داده.
در بیشتر موارد ، من پایگاه داده آنها روابط هستند و یکپارچگی در سطح اطلاعات است، اما برخی از فناوری ها به شما امکان می دهند اشیاء را به هم متصل کنید.
اگر می خواهید دو جنبه را به روشی متفاوت ادغام کنید، استفاده از تکنیک هایی که توسط ERP ها در دسترس است آسان نیست. در واقع، این نوع ادغام هنوز در ERP ها وجود ندارد: می توانید مقداری یکپارچه سازی را انجام دهید اطلاعات da پایگاه داده متفاوت است، اما این نیاز به استخراج اطلاعات قبل از ادغام آن در مؤلفه داده کاوی دارد.
کارایی یکپارچه سازی یک جنبه حیاتی برای شرکت است، زیرا در سازمان های امروزی، یکی از مشکلات اصلی، پاسخگویی مناسب و سریع به تغییرات بازار است که به راحتی قابل پیش بینی نیست. به عنوان مثال، ظهور بازارهای اقتصادی جدید مانند
برزیلی، روسی، هندی و چینی (موسوم به "BRIC")، مشکلاتی را برای شرکت های ایتالیایی ایجاد می کند، که باید بدانند چگونه وارد این بازارها شوند و به اطلاعاتی نیاز دارند که فوراً در یک ERP در دسترس نیست. به همین دلیل نیاز به انبار داده و داده کاوی مدیران سازمان نیاز دارند که اطلاعات مورد نیاز آنها با زمان پاسخگویی بین یک هفته تا یک ماه ارائه شود: خارج از این محدوده، شرکت بدون نیاز به تصمیم گیری می کند. اطلاعات مورد نیاز است و فناوری اطلاعات نقش خود را از دست می دهد، بنابراین به عنوان یک مانع یا مشکل تلقی می شود. بنابراین با ایجاد یک سیستم هوش تجاری، لازم است در مورد تمام سوالات احتمالی که مدیر قادر به پرسیدن آنها خواهد بود فکر کرد و سیستم را آماده کرد تا بتواند پاسخ دهد. فناوری اطلاعات باید توسعه شرکت را دنبال کند!
اگر شرکت خرید نمی کند، اما سال به سال بازار خود را در سراسر جهان گسترش می دهد، سیستم باید برای تطبیق با این گسترش تطبیق داده شود.
اگر شرکت تمام منابع مرکزی را برون سپاری می کند، پلتفرم باید بتواند در این جهت تکامل یابد. بنابراین باید یک تکامل چرخهای در پلتفرم برنامه با دورهای بین 6 تا 12 ماه وجود داشته باشد. با این حال، در بالای پلتفرم برنامه، پلتفرم فناوری وجود دارد که ماهیت متفاوتی دارد، زیرا نحوه مدیریت فناوری اطلاعات را توصیف می کند. برای موفقیت انتخاب ها در سطح پلت فرم برنامه و برای حل مشکلات اساسی است. چرخه تکاملی آن در این مورد چند ساله است و باید دائماً نظارت شود تا اطمینان حاصل شود که معماری برای نیازهای ما بهترین است.
بنابراین 3 سطح برای ارائه راه حل های معتبر وجود دارد:
- پلت فرم فناوری (چند ساله)
- پلت فرم برنامه (6/12 ماه)
- تک مشکل (هفته / ماه)
با این حال، شناسایی این تقسیم به سطوح آسان نیست: اگرچه وجود دارد، اما واضح نیست. فقط به مثال ENI فکر کنید که در حال حاضر در حال توسعه سیستمی است ابر محاسبات، متولد شده با ایده های متفاوت از ایده های ابر، و سپس متعاقباً تغییر کرد زیرا نیازهای شرکت نیز تغییر کرد.
این بخش همچنین توضیح می دهد که چرا در سیستم های ERP استفاده از وصله ها غالب است که به مشکلات جدید پاسخ سریع می دهد، اما معماری سیستم را بهبود نمی بخشد، برعکس آن را بدتر می کند.
یکپارچه سازی اجزا یک کار مهم است، زیرا اجزای یکپارچه به دلیل رونویسی دستی در زمان صرفه جویی می کنند و خطاها را کاهش می دهند. اطلاعات. حقایق یک سازمان در همه جا یکسان است (مدیریت خدمات خریداری شده یا ارائه شده، با در نظر گرفتن مواردی که وارد و خارج از شرکت می شود و غیره) و بر اساس آنها شرکت اهداف خود را تعیین می کند (میزان خرید، چقدر است). تولید کردن و غیره). فناوری اطلاعات نه تنها در این جنبهها، بلکه از طریق استفاده از ابزارهایی مانند پست الکترونیکی، اینترانت، سیستمهای ویدئو کنفرانس، کسبوکار را پشتیبانی میکند. تجارت الکترونیک، و غیره
فناوری به شما امکان می دهد برخی از وظایف را حذف کنید، اما برخی دیگر را ایجاد می کند.
در فعالیت سازمانی همیشه کارهای زائد با توجه به تولید اطلاعات مفید وجود دارد، بنابراین باید 3 واقعیت را در نظر داشته باشیم:
- کار اضافی را نمی توان فوراً از بین برد.
- اگر عملکرد بدون تغییر باقی بماند، کار مورد نیاز کاهش می یابد.
- با این حال، اگر سیستم را برای بهبود تجربه کاربر طراحی کرده باشیم، کاربران به مداخله انسانی نیاز خواهند داشت.
از آژانس اینترنتی آنلاین اطلاعات بیشتری کسب کنید
برای دریافت آخرین مقالات از طریق ایمیل مشترک شوید.