نوعی تعادل بین کاری که می توانیم پس انداز کنیم و نیازهای جدید وجود دارد: با کاهش فعالیت های معمول، می توان انواع جدیدی از کار را ایجاد کرد.
مثال: صورتحساب
به عنوان مثال تفاوت بین فاکتور و سفارش را در نظر بگیرید: فقط در تنظیمات وجود دارد، اما در واقع این دو سند تقریباً اطلاعات مشابهی دارند. داشتن سیستمی که از زمان سفارش فاکتور تولید می کند، به شما این امکان را می دهد که فرآیند را با سرعت بیشتری و با خطاهای کمتری مدیریت کنید. با این حال، تا چند سال پیش، زمانی که یک شرکت محصولاتی را خریداری می کرد، اسناد تولید شده توسط سیستم شرکت تامین کننده 3 بود:
- سفارش؛
- فاکتور شرکت تامین کننده؛
- یادداشت تحویل
بنابراین لازم بود برای هر مرحله بررسی شود: سفارش - صورت حساب، سفارش - فاکتور، فاکتور - صورتحساب. این فرآیند به وضوح پرهزینه بود، هم از نظر زمانی و هم از نظر مالی، بنابراین لازم بود این مراحل حذف شوند.
به منظور حذف آنها، شرکت خریدار می تواند یک شرط را به تامین کننده دیکته کند: سفارش فقط در صورتی پذیرفته می شود که صورت حساب با سفارش یکسان باشد. برای رعایت این محدودیت، البته، شرکت تامین کننده باید محدودیت هایی را برای مدیریت سفارش تعیین کند، به عنوان مثال با رد تغییرات بعدی آن. خریدار هزینه ها را کاهش می دهد، اما مسئولیت آن به طور کامل به شرکت تامین کننده منتقل می شود، که باید بتواند این مسئولیت را بپذیرد.
راه حل دوم می تواند توافق بین خریدار و تامین کننده در برقراری باز بودن سفارش تا شروع حمل باشد: فقط در آن مرحله سفارش را نمی توان تغییر داد و فاکتور صادر می شود. این امر بررسی‌های لازم بین سفارش و فاکتور را کاهش می‌دهد، اما این انباردار است که در این مرحله با تأیید کالای دریافتی به مدیر، مسئولیت را بر عهده می‌گیرد.
به اشتراک بگذارید:
از آژانس اینترنتی آنلاین اطلاعات بیشتری کسب کنید
برای دریافت آخرین مقالات از طریق ایمیل مشترک شوید.
