Cloud Computing
ჩვენს ხელთ არსებულ ტექნოლოგიურ პლატფორმებს შორის, Cloud კომპიუტერი თავს აჩენს რადიკალურ პირობებს: თუმცა, ერთის მხრივ, მას შეუძლია შესთავაზოს დიდი შესაძლებლობები, მეორეს მხრივ, ეს არის მნიშვნელოვანი აჯანყება იმ გარემოში, რომელშიც ის შედის, რითაც საფრთხეს უქმნის სექტორის ინდუსტრიას.
უკვე სათავეში და უფრო კონსოლიდირებულად დაწყებული 10-15 წლის წინ, საინფორმაციო ტექნოლოგიებმა თავი გამოიჩინა, როგორც სერვისი მომხმარებლებისთვის, ანუ, როგორც სასურველი რესურსი აუთსორსინგის, ვიდრე შიდა. პირველი კომპიუტერები იყო ძვირადღირებული აპარატები, მეინფრეიმი, ამიტომ ორგანიზაციას არ ყიდულობდა მთლიანი აპარატი, არამედ გადაიხადა მისი მართვა და საკუთარი პროგრამული უზრუნველყოფის გაშვება; თუმცა, მანქანა დარჩა „სერვის ცენტრში“, რომელმაც კომპანიას შესთავაზა ეს შესაძლებლობა.
ტექნოლოგიურ ევოლუციასთან ერთად ეს განზომილებიანი შეზღუდვა დაეცა: ამიტომ კომპანიები უბიძგებდნენ შიდა პროგრამული უზრუნველყოფის შექმნას ან სპეციალიზებული მომწოდებლებისგან იმავეს შეძენას. ცხადია, ამან გამოიწვია სხვადასხვა კომპანიების ICT განყოფილების გადაჭარბება, რაც საბოლოოდ მიიყვანა პრობლემის წინაშე, იყო თუ არა არჩევანი საკუთარი პროგრამული უზრუნველყოფის წარმოებაზე ძალიან ძვირი.
პირველი კომპანიები, რომლებმაც საკუთარ თავს დაუსვეს ეს პრობლემა, იყვნენ მსხვილი კომპანიები, რომლებიც მიზნად ისახავდნენ მთელი ICT განყოფილების გარეთ გადატანას, აწესებდნენ აუთსორსინგის კონტრაქტებს: ქსელები, სერვერები, ყოველდღიური მოვლა, პროგრამული უზრუნველყოფის განვითარება, აღარ იყო კომპანიის შიგნით საქმიანობა. და შეიძლება მოექცნენ როგორც ნებისმიერ სხვა მომსახურებას, მათ შორის ხარჯების კონტროლსა და შემცირებას.
აუთსორსინგი წარმატებული იყო, რადგან ის საშუალებას მოგცემთ მიიღოთ საუკეთესო ხარისხის მომსახურება ბაზარზე. კომპანიამ ვერ მიაღწია ამ ხარისხს, რადგან მისი ხედვა სამყაროზე მხოლოდ თავისით შემოიფარგლებოდა.
თუმცა, ეს პროცესი მოითხოვდა კომპანიების გარკვეულ უნარს აუთსორსინგის ხელშეკრულებების დადებაში, რათა გარანტირებულიყო იმ ძალიან რთული სერვისების ხარისხი, რომლებიც შეძენილია. ამიტომ საჭირო იყო ICT ექსპერტები, რომლებიც აკონტროლებდნენ მომსახურების ხარისხს და, შესაბამისად, მხოლოდ ინფრასტრუქტურა გახდა რეალურად არასაჭირო კომპანიის შიგნით. თუმცა, გარე მომწოდებლების ტექნოლოგიების მიღებას აქვს უარყოფითი შედეგი: შეუძლებელია მიმწოდებლის კონტროლის ქვეშ მყოფი, რაც დროთა განმავლობაში ხარისხს ამცირებს, სიმკაცრეს და ხარჯებს ზრდის.
ამრიგად, ეს მოსაზრებები უბიძგებს კომპანიებს დაბრუნდნენ უკან, ანუ IT დეპარტამენტების მფლობელობაში, ან შექმნან კომპანიები მიმწოდებელთან ერთად, რომლებზეც უნდა მოხდეს აუთსორსინგი, რათა შეძლონ მეტი კონტროლის შენარჩუნება შეთავაზებულ სერვისზე და საკუთრებაში არსებულ პროგრამულ უზრუნველყოფაზე.
და სწორედ ამ ჩარჩოებში ხდება Cloud გამოთვლა.
კონცეპტუალური თვალსაზრისით, Cloud გამოთვლა წარმოიშვა ქსელური გამოთვლის იდეიდან, ანუ გამოიყენოს შეიძლება გამოთვლების განაწილება მთელ მსოფლიოში ეფექტური გზით, ანუ გამოუყენებლის ექსპლუატაციის გზით. ეს იდეა თავდაპირველად გამოიყენება მუსიკალური ფაილების ონლაინ გაზიარებისთვის, ქსელების საშუალებით, სადაც ყველა არის როგორც კლიენტი, ასევე სერვერი (Peer-to-Peer). ამ არქიტექტურის პრობლემა ის არის, რომ შეუძლებელია გაზიარების მენეჯერის იდენტიფიცირება, რადგან შეუძლებელია იმის დადგენა, რომელი სერვერიდან არის შეტყობინებები. მონაცემები.
ეს განაწილებული ხსნარი ასევე გამოიყენება სამეცნიერო სფეროში, მხარდასაჭერად შეიძლება განაწილებული გამოთვლები. თუმცა, ის მოითხოვს მაღალ ჰომოგენურობას მომხმარებლებს შორის, რაც ზღუდავს თავად ქსელის გამოთვლის განვითარებას. ამის მიუხედავად, კომპანიები, რომლებსაც აქვთ სერვერების დიდი რაოდენობა, ყურადღებას ამახვილებენ ქსელისკენ, თუმცა განპირობებულია სრულიად დამოუკიდებელი ბაზრის საჭიროებებით (დაფიქრდით Google ed Amazon). ქსელური გამოთვლითი ბაზარი ამჟამად კლებულობს.
იდეა უკან Cloud გამოთვლები არის ის, რომ მომხმარებლები არიან სერვისის მომხმარებლები, ისინი ვერ ხედავენ როგორ ხორციელდება სერვისი და მუშაობენ გარემოში, რომელსაც ახასიათებს ვირტუალიზაციის დისკი.
Cloud Computing VS Mainframe: ისინი კონცეპტუალურად მსგავსია, მაგრამ რადიკალურად განსხვავებული ტექნიკის თვალსაზრისით.
Cloud Computing VS Grid: ცნება peer-to-peer აღარ გამოიყენება.
Cloud Computing VS Outsourcing: კომპანია არ აწვდის საკუთარ საინფორმაციო სისტემას.
აპარატურა ამისთვის Cloud ის ხშირად მზადდება ისე, რომ ის შეიძლება განთავსდეს 100, 1000, 2000 სერვერის კონტეინერში, რომლებიც უკვე ოპტიმიზებულია და გაცივებულია ავტონომიურად, მზად არის გასაყიდად.
მონაცემთა ცენტრების მოდულარიზაცია საშუალებას იძლევა ცალკე და გამარტივებული მართვა სარეზერვო ფაზაში, განსაკუთრებით იმის გათვალისწინებით, რომ იდენტური მანქანების არსებობისას, სარეზერვო ასლის აღდგენა მცირდება გადაცემის დრომდე. მონაცემები.
Il Cloud კომპიუტერი შესანიშნავია სტარტაპებისთვის, რადგან არ არის საჭირო ძველი სისტემებიდან მიგრაციის მართვა, რაც ჩვეულებრივ ძალიან ძვირია. ლოგიკა Cloud კომპიუტერი ფაქტობრივად ემყარება ანაზღაურებას ერთ გამოყენებაზე, ანუ ხალხის გადახდაზე მომხმარებელს მათ მიერ გამოყენებული რესურსების პროპორციული თანხა. რესურსები მომენტალურად ნაწილდება ინფრასტრუქტურის მიერ, ამიტომ რესურსების გამოყენება დინამიურია და დამოკიდებულია მხოლოდ იმ მომენტის საჭიროებებზე. ეს საშუალებას იძლევა შეიცავდეს ხარჯებს და დინამიურად გაიზარდოს კომპანიის საჭიროებებთან ერთად.
ეკონომიკური თვალსაზრისით, იმ სიტუაციებში, როდესაც გამოიყენება Cloud გამოთვლები არ არის შეზღუდული, მას აქვს სარგებელი, რომელიც მერყეობს კომპანიისთვის 30%-დან 70%-მდე. თუმცა, შეიძლება არსებობდეს შეზღუდვები, რაც იწვევს დამატებით ხარჯებს, როგორიცაა i მონაცემები (კონფიდენციალურობის ან საკანონმდებლო მიზეზების გამო), ან სერვისების მორგების საჭიროება.
გაუზიარეთ:
შეიტყვეთ მეტი ონლაინ ვებ სააგენტოდან
გამოიწერეთ, რომ მიიღოთ უახლესი სტატიები ელექტრონული ფოსტით.
